حیدر یغما (۱۲۹۲-۱۳۶۶) یکی از برجستهترین شاعران عامیانه نیشابور است که با زبان ساده و قلبی پر از عشق به مردم و فرهنگ بومی، اشعارش را سرود و جایگاه ویژهای در ادبیات محلی ایران یافت.
زندگینامه
حیدر یغما در سال ۱۲۹۲ در روستای یغما، در دل کوههای نیشابور، چشم به جهان گشود. او از همان کودکی در میان دشتها و مزارع، با صدای باد و ترانههای طبیعت بزرگ شد. فقر و سختیهای زندگی او را از تحصیلات رسمی دور نگه داشت، اما اشتیاق به آموختن و عشق به شعر و ادبیات در دل او شعلهور بود. یغما با دستانی پینهبسته و قلبی سرشار از امید، خودآموخته به مطالعه پرداخت و به زودی شعرهایی سرود که زبان گویای دل مردم بود.
فعالیتهای شاعری
شعرهای حیدر یغما بازتابدهنده زندگی روزمره، دردها، شادیها و آرزوهای مردم نیشابور بود. او با زبانی ساده و بیپیرایه، به بیان عمیقترین احساسات انسانی پرداخت و توانست با اشعار خود ارتباطی نزدیک و صمیمی با مردم برقرار کند. سبک خاص و بومی او، سرشار از اصطلاحات و ضربالمثلهای محلی، باعث شد تا اشعارش همچون زمزمهای در گوش مردمان آن دیار طنینانداز شود.
آثار و تأثیرات
حیدر یغما آثار فراوانی از خود به جا گذاشت که بسیاری از آنها به صورت شفاهی و از طریق نقل سینه به سینه حفظ شدهاند. اشعار او همچنان در مراسمها و مناسبتهای مختلف خوانده میشوند و به یادگار ماندهاند. یکی از برجستهترین ویژگیهای آثار یغما، توانایی او در استفاده از زبان عامیانه و نزدیک کردن مفاهیم عمیق به دلها و ذهنهای مردم عادی است.
ویژگیهای شعر یغما
- زبان ساده و دلنشین: یغما با استفاده از زبان بومی و اصطلاحات عامیانه، اشعاری ساده و در عین حال عمیق سرود که برای همه قابل فهم و دلنشین بود.
- موضوعات اجتماعی و انسانی: او به موضوعات روزمره زندگی مردم، نقد اجتماعی و مسائل اخلاقی پرداخت و در اشعارش از دردها و شادیهای مردم سخن گفت.
- تأثیرگذاری: اشعار یغما با قلب مردم سخن میگفت و تأثیری عمیق بر آنها میگذاشت.
مرگ و میراث
حیدر یغما در سال ۱۳۶۶ درگذشت، اما اشعار و یاد او همچنان در دل و جان مردم نیشابور و ایران زنده است. او با اشعار خود به بخشی از میراث فرهنگی و ادبی ایران تبدیل شده است. آثار او همچنان مورد توجه پژوهشگران و علاقهمندان به شعر عامیانه قرار دارد و نامش به عنوان یکی از نمایندگان برجسته شعر عامیانه ایران، همچنان زنده و پویا است.
نتیجهگیری
حیدر یغما، با وجود تمام سختیها و محدودیتهایی که در زندگی داشت، توانست با استعداد و تلاش خود به یکی از شاعران محبوب و تأثیرگذار تبدیل شود. اشعار او نه تنها بهعنوان بخشی از میراث ادبی نیشابور بلکه بهعنوان نمونهای از قدرت شعر و ادبیات در ارتباط با مردم و بیان دغدغههای اجتماعی باقی خواهد ماند. میراث او همچون نسیمی دلنشین از کوههای نیشابور، همچنان در روح و جان مردم جریان دارد.
